O Parador queima o meigallo e abre as súas portas cargado de esperanza

Dezasete anos teñen pasado dende que o goberno estatal se comprometeu a crear un complexo hosteleiro de estas características na nosa bisbarra, para compensar dalgunha forma o dano causado polo Prestige. Así nacía o proxecto do Parador de Lourido, que neste mes de abril tivo que adíar a súa apertura por outro golpe de mala sorte, a chegada da pandemia.

Pero co San Xoán xa pasado, e co meigallo queimado, parece que toda esa mala sorte que rondaba polo entorno xa é cousa do pasado. Así o amosaban as caras de ledicia dos traballadores e clientes na apertura de portas deste histórico xoves 25 de xuño. Foi as dez da mañá cando un matrimonio vigués se convertía no primeiro en pasar por recepción e facer o check in.

Alí recibiron unha grata sorpresa xa que os esperaban todos os traballadores do parador xunto ao director, Julio Castro Marcote, e unha chea de xornalistas e cámaras. O xerente lles fixo entrega duns diplomas e unhas cartas náuticas en homenaxe aos primeiros clientes.

Lucas Ocampos e María Pena, como así se chaman, manifestaron estar namorados de toda a bisbarra e desvelaron que, aínda que como amigos de Paradores xa coñecen varios establecementos, o de Muxía é diferente a todo o que viron antes. "É incrible como está integrado no entorno, é xusto o que buscabamos", dixo o home.

Julio Castro, que tamén lle entregou un diploma a modo de premio ao xefe de mantemento, o primeiro empregado do complexo, resaltou sorprendido a gran acollida que está a ter en canto a reservas: "Temos xullo e agosto completos e setembro a un 91%, case todo de turismo nacional do que a maioría é de Madrid, xa que onde máis sufriron o confinamento é onde buscan agora lugares naturais como este".

O director explicou tamén que estes primeiros meses van a verse cambios no deseño das zonas comúns debido a obriga de distanciamento social.